بدن شما برای عملکرد در سطح بهینه، به ویتامین‌ها و مواد معدنی متنوعی نیاز دارد. یکی از این مواد معدنی ضروری، زینک یا روی است که به مقدار کمی در مواد غذایی وجود دارد. کمبود روی می‌تواند منجر به مشکلات زیادی در بدن شود. بدن از روی در چندین فرآیند مهم استفاده می‌کند. روی نقش مهمی در سیستم ایمنی، بهبود زخم، سنتز پروتئین و DNA و بسیاری از عملکردهای بدن ایفا می‌کند.
روی کارکردهای زیادی در بدن دارد. این ماده‌ی معدنی باعث بهبود عملکرد سلولها می‌شود و تقریبا به ۱۰۰ آنزیم موجود در بدن کمک می‌کند وظایف خود را به درستی انجام دهند. آنزیم‌ها مولکول‌هایی هستند که باعث می‌شوند در بدن، واکنش شیمیایی رخ دهد. زینک در بسیاری از عملکردهای جسمانی نقش دارد، از جمله: رشد: روی باعث بهبود رشد بدن می‌شود. به همین دلیل یک ماده‌ی معدنی ضروری برای خانم‌های باردار و رشد کودکان محسوب می‌شود. عملکرد سیستم ایمنی: بدن ما از روی برای ساخت سلول‌های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت T استفاده می‌کند. عملکرد آنزیم‌ها: زینک نقش اساسی‌ای در تحریک واکنش‌های شیمیایی بدن دارد. به طور مثال، به بدن در استفاده از اسید فولیک و ایجاد پروتئین‌ها و DNA جدید کمک می‌کند. سلامت چشم: کمبود روی می‌تواند منجر به بیماری‌های چشم از جمله تخریب لکه‌ی زرد داخل چشم (دژنراسیون ماکولا) شود. بهبود زخم: زینک به افزایش سلامت پوست و غشاء مخاطی کمک می‌کند، که این موضوع سبب بهبود سریع زخم‌ها می‌شود..
سطح روی معمولا در بدن افراد گیاه‌خوار کمتر است. علت این موضوع این است که بدن، روی موجود در گوشت را بهتر تجزیه می‌کند. گیاه‌خواران مقدار بیشتری حبوبات، سویا، لوبیا، آجیل و غلات مصرف می‌کنند. این مواد غذایی سالم و مفید هستند، اما به دلیل اینکه حاوی فیتات هستند، به توانایی بدن در جذب زینک آسیب می‌زنند. در واقع این مواد غذایی به روی می‌چسبند، بنابراین بدن نمی‌تواند روی را جذب کند.
